Opis
Józef Jankowski (1865–1935) – pochodzący z Podlasia, a związany z Warszawą poeta, tłumacz, publicysta i prozaik. W swoim czasie wpływowy i ceniony okultysta, obeznany w kabale i należący do kilku stowarzyszeń ezoterycznych. Współzałożyciel i prezes Instytutu Mesjanicznego krzewiącego myśl filozoficzną Józefa Marii Hoene-Wrońskiego.
Katarzyna Neudek (zweryfikowany) –
Dalej Wam mało, zapomnianych autorów opowieści niesamowitych?
Jeżeli tak, to dobrze się składa, bo oto przed Wami kolejna niezwykła perełka wydobyta z najciemniejszych otchłani zapomnianych księgozbiorów. To naprawdę wspaniałe, że mamy okazję poznać jeszcze więcej dobrej literatury.
Wielkie brawa dla głównego pomysłodawcy Michała Pleskacza i ekipy IX-tki, która to wydała.
„Historie niezwykłe” Józefa Jankowskiego to pierwsze wznowienie po roku 1928. W pierwszej części wyżej wspomniany Michał opowiedział nam trochę o życiu, twórczości i światopoglądzie autora. Jankowski jawi się tu jako postać intrygująca, nie tylko od strony pisarskiej ale i szeroko pojętego okultyzmu.
Dalej mamy część właściwą, czyli utwory. Nie sposób odmówić im piękna: zostały napisane poetyckim językiem pełnym archaizmów, jakże odmiennym od obecnego. Coś urzekającego!
Opowiadań nie da się zamknąć w granicach jednego gatunku. Historie tu zawarte są niesamowitą podróżą do granic świata realnego i nadprzyrodzonego. Znajdziemy tu elementy grozy, mistycyzmu, ezoteryki, jak i próby poznania człowieczeństwa.
Przedstawiona przez narratorów rzeczywistość ukazuje małość i kruchość człowieka. Dodatkowo natkniemy się tu na inne stany świadomości, podróże astralne, seanse spirytystyczne. Szerokość poruszanych tematów pokazuje wyjątkowość Jankowskiego.
Większość opowiadań cechuje stopniowo narastające poczucie niepokoju, powodujące dreszczyk grozy siadający na karku. Dodatkową siłą tych opowiadań jest niesamowity klimat, mroczny i melancholijny. Bywa tu upiornie!
Najbardziej zachwycające okazały się dwie historie. „Zagrób” skupia się na człowieku, który powrócił z grobu, a „Demon spirytyzmu” opowiada o matczynej tęsknocie za dzieckiem, połączonej głęboko z seansami spirytystycznymi i szaleństwem jednostki.
Polecam z całego serducha miłośnikom przepięknego języka i klasyki grozy.